Menu
Łazienki Królewskie w Warszawie
Stanisław August Poniatowski, jeszcze zanim został ostatnim królem Polski, nabył obecne tereny Łazienek od rodziny Lubomirskich. W 1774 roku rozpoczęto budowę letniej rezydencji, inspirując się stylem ogrodów angielskich oraz ideami klasycyzmu. Stara Pomarańczarnia, stawy, aleje... w tym miejscu król czuł się doskonale, zapraszając tu nie tylko dyplomatów, ale również czołowych przedstawicieli świata kultury.
W czasie zaborów teren zmieniał kilkukrotnie właścicieli (aż odkupił go rosyjski car Aleksander I), nieustannie się rozbudowując. I choć od 1891 roku park był ogrodzony, bywał udostępniany dla osób z zewnątrz. W II RP Łazienki stały się własnością Skarbu Państwa, a po zniszczeniach II wojny światowej sukcesywnie je odrestaurowywano.
Aktualna powierzchnia Łazienek Królewskich zajmuje około 76 hektarów, a na terenie znajduje się około 40 zabytkowych budynków i kilka wyjątkowych w swojej urodzie ogrodów – Chiński, Królewski, Holenderski, Romantyczny i Modernistyczny. Dodatkowym walorem są też rzeźby i pomniki – między innymi Fryderyka Chopina, Jana III Sobieskiego czy Cypriana Kamila Norwida.
Nie zapominajmy jednak, że Łazienki obok swojej ważnej, historycznej tradycji spełniają też bardzo praktyczną funkcję – to park znajdujący się na terenie Ujazdowa, a więc Śródmieścia Warszawy. Dzięki elementom małej architektury mogą tu znaleźć wytchnienie mieszkańcy centralnej części lewobrzeżnej stolicy. Nie muszą w tym celu opuszczać miasta ani nawet jego silnie zurbanizowanej przestrzeni.
Mała architektura parkowa gwarancją dobrego wypoczynku w Łazienkach Królewskich
Spacerując po Łazienkach Królewskich, szczególnie za pierwszym razem, skupiamy się przede wszystkim na walorach zabytkowych i przyrodniczych. Tymczasem jest to miejsce zaprojektowane tak, aby spędzać w nim czas na innych przyjemnościach – rozmowie, wewnętrznych przemyśleniach, lekturze książki czy joggingu. Pomagają w tym elementy małej architektury parkowej.
Jednym z interesujących przykładów jej zastosowania są białe, kremowe ławki, a także biało-zielone donice, które zaprojektował Wojciech Richter. Okazuje się, że ich kształt oraz kolorystyka są inspirowane zachowanymi, historycznymi opisami parku jeszcze z XVIII wieku. Co warte podkreślenia, ten projekt został zrealizowany dzięki środkom unijnym (z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego). Podobnie dzieje się w wielu innych polskich miastach, gdzie pozyskanie dotacji z UE jest szansą na rewitalizację parku i uczynienie go estetyczniejszym oraz funkcjonalniejszym.
Donice w Łazienkach w Warszawie
Liczne ławki w Łazienkach Królewskich są dowodem na to, jak ważny to element wyposażenia przestrzeni miejskiej. Zwiedzanie zabytkowych alejek i budynków jest najzwyczajniej w świecie męczące. Odpoczynek jest niezbędny nie tylko seniorom, ale wszystkim użytkownikom parku. Pod tym względem warszawski park spełnia swoje zadanie, gdyż nie brakuje w nim elementów małej architektury. Ich stylistyka spójnie wkomponowuje się w charakter miejsca i nie wzbudza kontrowersji np. próbą realizacji zbyt śmiałej, nowoczesnej wizji projektantów.
To ważna nauka dla wszystkich osób odpowiedzialnych za zielone tereny wokół zabytków w polskich miastach. Ławki, stoły, oświetlenie, kosze na śmieci, stojaki na rowery, barierki – to naprawdę ważne elementy, w które warto inwestować, aby przyciągać jeszcze większe grono turystów i mieszkańców.